Manowar, born to live forevermore

Οι Manowar είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση.

Τους κράζουμε για τις γραφικότητες, τα γούνινα βρακάκια, τα σεξιστικά στερεότυπα με τις γυμνόστηθες και τους μπρατσαράδες στα εξώφυλλα, για τους cult στίχους που σαν να έχουν βγει από online generator... αλλά κάποιοι από μας κατά βάθος γουστάρουμε. Γουστάρουμε τόσο που τα 50 ευρώ του εισιτηρίου δεν τα σκεφτήκαμε καν.

Για μένα, οι Manowar ήταν αποκάλυψη σχεδόν από την πρώτη στιγμή που τους άκουσα. Δεν θυμάμαι καν ποιο τραγούδι ήταν που με έχωσε στη φάση, και μάλλον δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι η μαγεία που ένιωσα τότε, στα 16 μου, ήταν εκεί στην Πλατεία Νερού, το βράδυ της Παρασκευής.

Ας ξεκινήσω με το setlist.

• Manowar
• Warriors of the World United
• Blood of My Enemies
• Brothers of Metal Pt. 1
• Call to Arms
• Hand of Doom
• Sons of Odin
• Hector's Final Hour
• Swords in the Wind
• Battle Hymn
• Thor (The Powerhead)
• Kings of Metal
• Fighting the World
• Hail and Kill
• The Power of Thy Sword
• King of Kings
• House of Death
• Black Wind, Fire and Steel

3-4 έπη μαζεμένα στην αρχή, να κλείσει ο λαιμός ακόμα δεν ξεκινήσαμε, μετά έκανε μια μικρή κοιλίτσα (ευκαιρία να μαζέψουμε δυνάμεις για αργότερα, είπαμε μέσα μας), ανατριχίλα με το Hector's Final Hour από το 28λεπτο Achilles: Agony and Ecstacy in Eight Parts, και μετά η μία κομματάρα μετά την άλλη χωρίς καμία παύση, χωρίς ενοχλητικούς μονολόγους ανάμεσα στα τραγούδια, μόνο μουσική κι ο κόσμος να ξελαρυγγιάζεται, να χτυπιέται, να χοροπηδάει... Οι μόνες ενστάσεις που είχα ήταν ότι έκοψαν τις εισαγωγές από το Hail and Kill και το Battle Hymn (δεν το κάνεις αυτό, ιεροσυλία!), και ότι το encore είχε μόνο ένα κομμάτι και τον DeMaio να κάνει ποζεριές με τις χορδές του μπάσου, κάτι που κράτησε αρκετή ώρα και ήταν λίγο κουραστικό... Οκ σίγουρα ήθελα ν' ακούσω και κάποια άλλα τραγούδια όπως το Each Dawn I Die ή το Bridge of Death αλλά δεν τα βάφω και μαύρα.😋

Κατά τ' άλλα όμως, το σόου ήταν επικό, με ηθοποιούς ανεβασμένους στα σκηνικά ντυμένους πολεμιστές Βίκινγκς με σπαθιά και ασπίδες (με το Sign of the Hammer επάνω!), με πυροτεχνήματα, με αισθητικής βιντεοπαιχνιδιού video wall, με έναν Adams συγκλονιστικό. Ο τύπος είναι στην ηλικία των γονιών μου και δεν περίμενα να ακούσω μια τόσο κρυσταλλένια φωνή. Είχε τα βοηθήματά του αλλά και πάλι, μου φάνηκε ότι ζορίστηκε πολύ λιγότερο από άλλους νεότερούς του. Ο νέος κιθαρίστας είχε αρκετό τρακ αλλά ήταν πολύ τίμιος, έβγαλε ό,τι καλύτερο μπορούσε και μπράβο του. Με αυτή την περιοδεία έχει κάνει την τύχη του, αν το χειριστεί σωστά.

Για τα support δεν μπορώ να πω πολλά' δεν προλάβαμε τους Battleroar, και από τους Rhapsody of Fire ακούσαμε μόνο τα 2 πρώτα τραγούδια γιατί έπρεπε να συναντηθούμε και με την υπόλοιπη παρέα, ενώ οι Imperia δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Ειδικά οι τελευταίοι νομίζω πάλευαν πολύ να είναι Epica στη θέση των Epica κι επίσης δεν μου πολυάρεσε η εμφάνιση της τραγουδίστριας. Έχουν κάποια τίμια κομμάτια αλλά μέχρι εκεί.

Πολλά μπράβο για την διοργάνωση. Καθαρές και πολλές τουαλέτες, οργανωμένα stands, δωρεάν κόκα-κόλες, μπύρες, φραπέδες κλπ, πουφ παντού για να αράζεις, δίπλα σου η μαρίνα με τα σκάφη, θαλασσινό αεράκι, όμορφα πράγματα. Έτσι ωραία θα μπορούσε να γίνει και η Μαλακάσα αν μας σέβονταν λίγο. 😋 Αλλά ρε αθεόφοβε DeMaio, 45 ευρώ το μπλουζάκι??? Και 30 το παιδικό?? Πώς να μην πάρεις μετά απ' έξω με 10?? (Δεν πήρα, αλλά μπήκα στον πειρασμό και καταλαβαίνω αυτούς που πήραν.) Ο κόσμος δεν ξέρω πόσος ήταν, ακούστηκε κάτι για 13.000 κι αν ισχύει, ήμασταν όντως ten thousand side by side.😆

Ραντεβού στους Disturbed!🤘