Top 10: Βιβλία που θα έπρεπε να γίνουν ταινίες

Με το American Gods και το Dark Tower να έχουν μπει ήδη στο δρόμο για σειρά και ταινία αντίστοιχα, θα ήθελα να σας εφιστήσω την προσοχή σε μερικά ακόμα βιβλία που θα έπρεπε να μεταφερθούν στην οθόνη και που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε :ρ

1. The Silmarillion (J.R.R. Tolkien) 
This one is a challenge. Η δυσκολία του δεν έγκειται μόνο στο πώς θα φέρεις το πιο ολοκληρωμένο σύμπαν στο fantasy στην οθόνη, αλλά και πώς θα συνδυάσεις όλες αυτές τις ιστορίες σε μία που να παρακολουθείται ευχάριστα από τον μέσο θεατή και ταυτόχρονα να διατηρεί ένα σωστό character development και plot lining. Βέβαια το Σιλμαρίλλιον γενικότερα δεν απευθύνεται στον μέσο αναγνώστη' για να το ευχαριστηθείς πρέπει να είσαι και λίγο history geek γιατί έτσι ακριβώς είναι γραμμένο. Ίσως το καλύτερο θα ήταν μια τηλεοπτική σειρά εν είδη mockumentary, όπως αυτά του History Channel.


2. Wheel of Time (Robert Jordan/Brandon Sanderson)
Αυτό κι αν είναι πρόκληση. 14 βιβλία (15 αν μετρήσεις και το prequel), με κατά μέσο όρο 700 σελίδες το καθένα. Δεν είναι εύκολη η μεταφορά μιας και υπάρχουν άπειροι POV characters και άλλα τόσα storylines αλλά αν γινόταν σωστά θα άξιζε τον κόπο. Επίσης το πολύ ενδιαφέρον σύστημα μαγείας, τα ταξίδια σε παράλληλες διαστάσεις και η πολιτική ίντριγκα πιάνουν εύκολα το κοινό του Game of Thrones. Βέβαια, οι αντεστραμμένες συνθήκες όσον αφορά το φύλο –οι γυναίκες θεωρούνται ανώτερες των αντρών στις περισσότερες περιοχές της Randland-, πολύ εύκολα μπορεί να στρέψουν τους φανατισμένους meninists (τους ίδιους που παραπονιούνται για τα female leads στα νέα Star Wars) εναντίον της σειράς, αλλά δικό τους το πρόβλημα.


3. The Broken Empire (Mark Lawrence)
Μια τριλογία σκοτεινή, κυνική και αρκετά disturbing. Ο πρωταγωνιστής, παρόλα τα 14 χρόνια του, δεν είναι ο συνηθισμένος έφηβος. Είναι κάποιος που είδε τη μητέρα και τον αδελφό του να σκοτώνονται, ανήμπορος να βοηθήσει, παγιδευμένος στα αγκάθια μιας αγριοτριανταφυλλιάς, και που μοναδικός του σκοπός από εκείνη τη στιγμή έχει γίνει η εκδίκηση. Προσθέστε σ’ αυτό μερικά ζόμπι κι ένα μεσαιωνικό αλλά ταυτόχρονα και post-apocalyptic setting (με ουρανοξύστες που χρησιμοποιούνται ως κάστρα και εφευρέσεις του 21ου αιώνα να είναι παντελώς άγνωστες) κι έχουμε τον ιδανικό διάδοχο του GoT.


4. Tigana (Guy Gavriel Kay)
Ο Kay γράφει ένα ιδιαίτερο, πιο ιστορικό στυλ fantasy που δεν αρέσει σε όλους. Η μαγεία είναι είτε πανταχού παρούσα είτε εντελώς απούσα και όσα βιβλία του έχω διαβάσει διαδραματίζονται σε φανταστικές χώρες που μοιάζουν υπερβολικά στις χώρες και τις κουλτούρες της Μεσογείου –από την Ισπανία μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Συγκεκριμένα η Tigana έχει βασιστεί στην μεσαιωνική Ιταλία (αλλά και στην Πελοπόννησο) και η ιστορία της είναι τόσο πολύπλοκη και όμορφη που δεν μπορεί παρά να συγκινήσει. Έχει όλα τα φόντα για να γίνει μια επίσης υπέροχη ταινία.


5. Deathless (Catherynne M. Valente)
Το Deathless είναι ένα δύσκολο βιβλίο όσον αφορά την κατηγοριοποίησή του’ δεν είναι ιστορικό αλλά δεν το λες και παραδοσιακό fantasy. Διαδραματίζεται σε μια κομμουνιστική Ρωσία γεμάτη με τα πλάσματα των παραμυθιών της. Ο πόλεμος δεν διεξάγεται μόνο ανάμεσα στους επαναστάτες και την κυβέρνηση αλλά κι ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Το ύφος είναι περιγραφικό αλλά κάπως μονόχρωμο, αν και πιστεύω πως αυτό ήταν σκόπιμο και λειτουργεί ως μεταφορά. Αν αυτό το μοτίβο μεταφερόταν και στην αντίστοιχη ταινία, το αποτέλεσμα θα ήταν αισθητικά υπέροχο.



6. Marvel 1602 (Neil Gaiman)
Η Φάση 3 της MCU ξεκινά φέτος και σε λίγα χρόνια φτάνει στο τέλος της, αλλά μου φαίνεται απίθανο να σταματήσουν οι προσαρμογές κόμικς από κει και πέρα. Εξάλλου το multiverse της Marvel είναι τόσο μεγάλο και προσοδοφόρο που όλο και κάτι θα βρουν να κάνουν. Αυτό που θα ήθελα να δω στο σινεμά είναι ένα από τα πιο πρόσφατα σύμπαντα, το 1602, που διαδραματίζεται σε μια εκδοχή της ελισαβετιανής περιόδου με έναν εντυπωσιακό αχταρμά υπερηρώων. Εκτός από το core graphic novel έχουν κυκλοφορήσει και spinoffs με Fantastic Four, Spiderman και Witch Hunter Angela. Γενικώς θα ήταν πολύ ωραίο να δούμε τους υπερήρωες που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε με διαφορετικές ενδυμασίες και δυνάμεις προσαρμοσμένες στην εποχή. Ειδικά με την πρόσφατη άνοδο του medieval fantasy.


7. The Sleeper and the Spindle (Neil Gaiman)
Μια υπέροχη νουβέλα που συνοδεύεται από τα εκπληκτικά σκίτσα του Chris Riddell και συνδυάζει τα παραμύθια της Ωραίας Κοιμωμένης και της Χιονάτης… με ένα αναπάντεχο twist. Θα έβγαζε μια εξίσου πανέμορφη ταινία που όμως δεν θα απευθυνόταν εύκολα στο παιδικό κοινό. Δεν μας πειράζει. Εξάλλου ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι μόνο για τα μικρά παιδιά;


8. The Song of Achilles (Madeline Miller)
Ναι το ξέρω ότι έχουμε δει πολλές ταινίες βασισμένες στην Ιλιάδα, κι οι περισσότερες είναι μέτριες έως πολύ κακές. Αλλά μας αξίζει μια καλοφτιαγμένη ταινία χωρίς glorified violence και με ένα υπέροχο romance μεταξύ Αχιλλέα και Πάτροκλου –όχι bromance, όχι hints, όχι ξεπέτες. Απλή, αγνή αγάπη. Και από την οπτική γωνία του Πάτροκλου, κάποιου που δεν ήταν στο επίκεντρο. This wouldn’t be the average Trojan War movie.


9. A Song for Arbonne (Guy Gavriel Kay)
Άλλο ένα βιβλίο του Kay, αυτή τη φορά σε μια «άλλη» μεσαιωνική Γαλλία με τις μηχανορραφίες των ευγενών και μεγάλη έμφαση στον αυλικό έρωτα. Εκτός από την εκπληκτική ιστορία, το μυθιστόρημα περιέχει έναν μεγάλο αριθμό δυνατών και καλογραμμένων γυναικείων χαρακτήρων που δεν είναι όλες πολεμίστριες και δεν έχουν περάσει όλες σεξουαλική κακοποίηση, κάτι που χρειαζόμαστε να βλέπουμε πιο συχνά στο σινεμά και στην τηλεόραση.



10. Daughter of Smoke and Bone (Laini Taylor)
Το μόνο Young Adult σ’ αυτή τη λίστα, και για μένα αυτό λέει πολλά. Σε γενικές γραμμές δεν είμαι φαν του είδους γιατί τείνει να κάνει focus σε πράγματα για τα οποία δεν ενδιαφέρομαι, αλλά το συγκεκριμένο ήταν τόσο καλογραμμένο και δημιουργούσε τόσο όμορφες εικόνες που μια τριλογία ταινιών ή μια σειρά εύκολα θα αύξανε τη δημοτικότητά του. Εξάλλου στη νεολαία αρέσουν πολύ όσα έχουν να κάνουν με αγγέλους και δαίμονες και soulmates απ’ το παρελθόν. :Ρ

Σχόλια

  1. Και μόνο που αναφέρεις ως κάτι θετικό το ότι το Dark Tower θα βγει στην οθόνη, κατανοεί κανείς τι μέλει να διαβάσει στο άρθρο σου. Επομένως, δε θα μπω στον κόπο να σχολιάσω κάτι, πέραν από το ότι άτομα σαν εσένα θα πρέπει να περιορίζονται στο να βλέπουν τις ταινίες.
    Υ.Γ.: Θεωρώ το όνομά σου αμαύρωση στο όνομα του Lovecraft. Αν οι νεκροί γυρνάνε στους τάφους τους, έχεις κάνει σβούρες τα παλιά του κόκαλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ή μάλλον όχι. Θα είμαι πολιτισμένη. Άκου με καλά γιατί θα τα πω μία φορά.
    Δεν πρόκειται να απολογηθώ για το τι βλέπω και διαβάζω, πόσο μάλλον σε κάποιον σαν και σένα.
    Δεν πρόκειται να αλλάξω τίτλο στο μπλογκ γιατί πολύ απλά δεν υπάρχω για να ικανοποιήσω κάποιον σαν εσένα.
    Μπορείς να πιστεύεις για μένα ό,τι θέλεις. Μπορείς να διαφωνείς όσο θέλεις με ό,τι γράφω, αλλά δεν έχεις κανένα δικαίωμα να με προσβάλλεις. Ξέρω κι εγώ από προσβολές.
    Τέλος, δεν υποκύπτω σε εκφοβισμούς. Αν δε σου αρέσει, έξω. Δε θα μου λείψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου. Ελειψες. Μου ελειψε το μπλογκ σου, μου ελειψαν οι λιστες σου, μου ελειψαν οι λογοτεχνικες σου προτασεις. Αυτα και καληνυχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Silmarillion δε νομίζω οτι είναι δυνατόν να μεταφερθεί στην οθόνη χωρίς να του σκίσουν τα ράμματα.
    WoT μακάρι αλλά χλωμό το κόβω. Βέβαια με τη φόρα που χει πάρει τώρα το πράμα, τίποτα δεν αποκλείεται. Tigana βιβλιάρα και μακάρι. A song for Arbonne,meh, δεν ενθουσιάστηκα. Τσέκαρε Mistborn, Stormlight archives, Kingkiller chronicles, powder mage :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα έχω όλα υπόψη :D Μόλις τελειώσω WoT (είμαι στο 13) θα πιάσω Mistborn και μετά βλέπουμε.
      Silmarillion και WoT τα φοβάμαι κι εγώ πάρα πολύ ως μεταφορές αλλά είναι απωθημένο :p

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου