Django & Offensiveness
Διάβαζα ένα άρθρο χτες που απαριθμούσε τις 10 πιο "προσβλητικές" σκηνές της καινούριας ταινίας του Ταραντίνο, Django Unchained. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ, αλλά αν βαριέστε, ας πούμε πως μέσα σ' αυτές ήταν ο μονόλογος του Ντι Κάπριο σχετικά με την βιολογική "κατωτερότητα" των μαύρων, η σκηνή όπου οι Κου Κλουξ Κλαν προσπαθούσαν να αποφασίσουν αν θα επιτίθονταν φορώντας κουκούλες ή όχι, το "ένας στους 10000" και ο δουλοπρεπής Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.
Κι έρχομαι κι εγώ κι αναρωτιέμαι, γιατί κάποιοι πιστεύουν πως οι ταινίες είναι αυτές που προσβάλλουν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων? Ο Django είναι μια ταινία, spaghetti western μεν, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα δε. Η σκλαβιά των μαύρων στον Αμερικανικό Νότο είναι γεγονός και δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί' ούτε και τον τρόπο που φέρονταν σ' αυτούς τους σκλάβους με τη δικαιολογία πως ήταν κατώτεροι. Δεν μπορείς να πεις πως η σκηνή με τα σκυλιά που ξεσκίζουν έναν άνθρωπο επειδή προσπάθησε να το σκάσει είναι κάτι που δε συνέβαινε. Είμαι 100% σίγουρη πως τέτοια και χειρότερα έκαναν οι λευκοί γαιοκτήμονες.
Ή ας πάρουμε όλες τις φάσεις που κοιτούσαν περίεργα τον Τζάνγκο (το D δεν προφέρεται, χωριάτη :Ρ) επειδή "δεν είχαν ξαναδεί νέγρο πάνω σε άλογο". Σας πείραξε το "νέγρος", υποκριτές? Όταν η πλειοψηφία των ραπ τραγουδιών περιέχει τη λέξη "nigga" δε σας πειράζει, αλλά ο Ταραντίνο δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει σε μια ταινία εποχής από τη στιγμή που έτσι μιλούσαν τότε. Ο 50Cent δεν είναι προσβλητικός αλλά ο Ταραντίνο είναι, έτσι? *rolls eyes*
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως δεν είναι οι ταινίες που είναι προσβλητικές, αλλά η ίδια η πραγματικότητα. Ως φυλή, ως λευκοί, θα έπρεπε να ντρεπόμαστε που αφήσαμε τόσους ανθρώπους να περάσουν τέτοια βάσανα. Και θα έπρεπε να προσβαλλόμαστε εμείς οι ίδιοι γι' αυτό, όχι οι μαύροι. Εγώ τουλάχιστον έτσι ένιωσα βλέποντας την ταινία. Ένιωσα πως οι μαύροι δεν έχουν τίποτα για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπονται, αντίθετα με τους λευκούς. Τώρα αν κάποιοι πιστεύουν το αντίθετο, με γεια τους με χαρά τους. Απλά πιστεύω πως βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος.
Κι έρχομαι κι εγώ κι αναρωτιέμαι, γιατί κάποιοι πιστεύουν πως οι ταινίες είναι αυτές που προσβάλλουν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων? Ο Django είναι μια ταινία, spaghetti western μεν, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα δε. Η σκλαβιά των μαύρων στον Αμερικανικό Νότο είναι γεγονός και δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί' ούτε και τον τρόπο που φέρονταν σ' αυτούς τους σκλάβους με τη δικαιολογία πως ήταν κατώτεροι. Δεν μπορείς να πεις πως η σκηνή με τα σκυλιά που ξεσκίζουν έναν άνθρωπο επειδή προσπάθησε να το σκάσει είναι κάτι που δε συνέβαινε. Είμαι 100% σίγουρη πως τέτοια και χειρότερα έκαναν οι λευκοί γαιοκτήμονες.
Ή ας πάρουμε όλες τις φάσεις που κοιτούσαν περίεργα τον Τζάνγκο (το D δεν προφέρεται, χωριάτη :Ρ) επειδή "δεν είχαν ξαναδεί νέγρο πάνω σε άλογο". Σας πείραξε το "νέγρος", υποκριτές? Όταν η πλειοψηφία των ραπ τραγουδιών περιέχει τη λέξη "nigga" δε σας πειράζει, αλλά ο Ταραντίνο δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει σε μια ταινία εποχής από τη στιγμή που έτσι μιλούσαν τότε. Ο 50Cent δεν είναι προσβλητικός αλλά ο Ταραντίνο είναι, έτσι? *rolls eyes*
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως δεν είναι οι ταινίες που είναι προσβλητικές, αλλά η ίδια η πραγματικότητα. Ως φυλή, ως λευκοί, θα έπρεπε να ντρεπόμαστε που αφήσαμε τόσους ανθρώπους να περάσουν τέτοια βάσανα. Και θα έπρεπε να προσβαλλόμαστε εμείς οι ίδιοι γι' αυτό, όχι οι μαύροι. Εγώ τουλάχιστον έτσι ένιωσα βλέποντας την ταινία. Ένιωσα πως οι μαύροι δεν έχουν τίποτα για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπονται, αντίθετα με τους λευκούς. Τώρα αν κάποιοι πιστεύουν το αντίθετο, με γεια τους με χαρά τους. Απλά πιστεύω πως βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου