Childhood Memories (4 in 1)

Polly Pocket
Το γενικότερο στυλ της Polly Pocket άλλαξε όταν ήμουν στο γυμνάσιο -γύρω στο 2001. Μέχρι τότε, το concept ήταν το εξής: ένα σπιτάκι που άνοιγε στα δύο και πολλές μικροσκοπικές κουκλίτσες ώστε να παίζεις τις κουμπάρες :Ρ Κι έπειτα η εταιρία αποφάσισε να εξελίξει την ιδέα σε αρκετά μεγαλύτερα σπιτάκια και μεγαλύτερες κούκλες που μπορούσαν και να αλλάζουν ρούχα. Μαγνητικά ρούχα. Προσωπική γνώμη; Καταστροφή ενός από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια της παιδικής μου ηλικίας. Ποιος ο λόγος να λέγονται ακόμη Polly Pocket αφού πια δεν χωρούσαν στην τσέπη σου; Και ποιος ο λόγος να τους αλλάζεις ρούχα αφού γι' αυτό υπήρχαν οι Barbie; Τις PP τις αγόραζες για τα ΣΠΙΤΙΑ, όχι για τα ρούχα -.-

Παρόλα αυτά, δεν είχα μεγάλη συλλογή. Δυο σπιτάκια όλα κι όλα και πέντε-έξι κουκλίτσες. Το καλό ήταν πως ένωνα τα σπίτια μου μ' αυτά των φιλενάδων μου και φτιάχναμε ολόκληρο χωριό, με τις κούκλες να πηγαίνουν απ' το ένα σπίτι στο άλλο για κουτσομπολιό και καφέ :Ρ Σήμερα έχω χάσει όλες τις κούκλες αλλά τουλάχιστον διασώθηκαν τα σπίτια, τα οποία μπορείτε να θαυμάσετε -και να ζηλέψετε :Ρ- εδώ δίπλα.

(Να εκμυστηρευτώ πως πλέον ψάχνω στο Internet για καμένες που να πουλάνε τις συλλογές τους για να αγοράσω κανένα σετάκι ακόμα; :Ρ)


Playmobil

Πρέπει να ήμουν απ' τα λίγα παιδιά που δεν έπαιξαν ποτέ με Lego αλλά ασχολούνταν συνέχεια με τα Playmobil. Τα αγαπούσα. Όταν πήγα δημοτικό, οι γονείς μου μου έκαναν δώρο ένα σετ χειρουργείο με την ελπίδα πως θα εμπνεόμουν να γίνω γιατρός. Τζάμπα τα λεφτά, δεν μου έπαιρναν κανά κάστρο καλύτερα? :Ρ
 
Πέρα απ' αυτό το σετ, είχα πολλές μεμονωμένες φιγούρες και διάφορα μικροαντικείμενα. Σήμερα δεν ξέρω πού είναι -.- Αλλά θέλω τόσο πολύ να αγοράσω την βικτωριανή έπαυλη ή το κάστρο με τους ιππότες και τους δράκους, και καλά για δώρο, για να τα 'χω <3 font="font">

Σπιρτούλης
Τα θυμάστε αυτά τα μωράκια με τις πολύχρωμες φορμίτσες που κοιμόντουσαν μέσα σε σπιρτόκουτα; Στις δύο τελευταίες τάξεις του δημοτικού είχα κάνει πλούσιο το ψιλικατζίδικο απέναντι απ' το σχολείο μου, γιατί έπαιρνα στάνταρ δύο τη βδομάδα. Κι όχι μόνο εγώ. Επιδρομές οργανώναμε με τις συμμαθήτριές μου για να εμπλουτίσουμε τις συλλογές μας. Πρέπει να είχα πάνω από δέκα Σπιρτούληδες, κι έχω καταλήξει με τέσσερις μιας κι οι υπόλοιποι είτε μοιράστηκαν σε μικρότερα ανίψια είτε χάθηκαν. Δύο απ' αυτούς είναι ίδιοι :Ρ Στο τέλος κόλλησα και μια απ' τις μεγαλύτερες ξαδέρφες μου που αγόρασε έναν και τον έχει ακόμα στο εφηβικό της δωμάτιο.


Ευχούλης

Παρομοίως με το αποπάνω, ολόκληρη συλλογή που χάθηκε. Πιο έντονα θυμάμαι έναν μεγάλο Αλαντίν, με μπλε μαλλιά και ζαφείρι στον αφαλό :Ρ
Για κάποιο λόγο, πιστεύαμε αληθινά πως πραγματοποιούν ευχές, οπότε καταλαβαίνετε την απογοήτευση όταν συνειδητοποιήσαμε πως στην ουσία είναι κουκλάκια trolls xD
Πιο συχνά χρησιμοποιούνταν ως διακοσμητικά μολυβιών/στυλό.



Θα ακολουθήσει ανάλογο επικό ποστ αφιερωμένο στην Παναγία των Παρισίων από Σεπτέμβρη :Ρ Ja ne!