It's Christmas time!

Δεν συμπαθούσα ποτέ ιδιαίτερα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Μ' άρεσαν τα λαμπάκια, τα γλυκά και η γενική διακόσμηση αλλά δεν ένιωθα ποτέ αυτό που λένε "χριστουγεννιάτικο πνεύμα". Τα θεωρούσα όλα ψεύτικα, υπερτιμημένα. Κάθε Πρωτοχρονιά δε, έπεφτα σε μαύρη κατάθλιψη. Πείτε με μισάνθρωπο, πείτε με απαισιόδοξη, δεν μπορούσα να καταλάβω πώς γιορτάζουμε το γεγονός ότι μπαίνει μια νέα χρονιά που, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα είναι καλύτερη απ' τις προηγούμενες. Βασικά ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω :Ρ

Τι έφταιγε? Ίσως το γεγονός πως μεγαλώνοντας τα Χριστούγεννά μου ήταν μοναχικά. Δεν είχα ποτέ φίλους και ντρεπόμουν να πάω να πω τα κάλαντα μόνη. Πιθανότατα το ότι τα περνούσαμε πάντα με συγγενείς και ευρύτερα σόγια που δεν ήθελα να δω και που πολλές φορές δεν συμπαθούσα καν. Όλες οι φιλανθρωπικές ενέργειες που γίνονταν επ' ευκαιρία των Χριστουγέννων με άφηναν παγερά αδιάφορη. Αφήστε που 10-15 μέρες σ' ένα χωριό όπου δεν χιονίζει ποτέ, δεν έχει πουθενά να πας και είναι ζήτημα αν βλέπεις δέκα άτομα σύνολο είναι ό,τι χειρότερο για τα Χριστούγεννα ενός παιδιού ή μιας έφηβης.

Όλα αυτά μαζί είναι ικανά να καταστρέψουν εντελώς την μαγική εικόνα που έχουν τα περισσότερα παιδιά στο μυαλό τους για τα Χριστούγεννα. Είμαι 23 χρονών και δεν θυμάμαι να ένιωσα ποτέ ανυπομονησία για τον ερχομό του Άι-Βασίλη, δεν θυμάμαι να μέτρησα ποτέ αντίστροφα τις μέρες για το πρωί της 25ης Δεκεμβρίου. Θυμάμαι μόνο να με ξυπνούν στις 7.30 το πρωί για να πάω στην εκκλησία κουτουλώντας απ' τη νύστα, τους γονείς μου να με πρήζουν να τους πω τα κάλαντα κι εγώ να μουτρώνω, ξαδέλφια να με αγνοούν επειδή ήμουν η μικρότερη κι είχα άλλα γούστα, εμένα σε μια γωνιά να ακούω μουσική και μη μιλάω σε κανέναν.

Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που μένουμε στην Αθήνα, επειδή η μαμά μου είναι εγχειρισμένη στο πόδι και δεν μπορεί να ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες στο χωριό. Είναι η πρώτη χρονιά που πέρασα την παραμονή μαζί με 11 ανθρώπους που αγαπάω κι όχι μόνη μου ή με συγγενείς συγγενών που δεν γνωρίζω και που δεν έχω την παραμικρή όρεξη να μάθω. Που έστειλα κάρτες και έδωσα δώρα όχι επειδή με υποχρέωσαν αλλά επειδή το ήθελα.

Τι σημασία έχει που δεν βλεπόμαστε συχνά? Ή το ότι μένουμε διασκορπισμένοι στην Αθήνα και γενικά στην Ελλάδα? Όταν μαζευόμαστε όλοι, είμαστε σαν μια οικογένεια. Η Μάρσυ είπε κάτι πολύ σωστό χτες: "Έχουμε μαγεία μέσα μας". Το πιστεύω. Όταν καθίσαμε στο τραπέζι για φαγητό, ένιωθα ότι καθόμουν να φάω με την οικογένειά μου. Ένιωθα ζεστά, όμορφα, άνετα, ο εαυτός μου κι όχι μια μάσκα που πρέπει να είναι ευγενική με όλους και να ανταποκρίνεται σε όλα αυτά τα ψεύτικα "καλά Χριστούγεννα και καλή πρόοδο" με ένα βεβιασμένο χαμόγελο. Ήταν η μοναδική φορά που ένιωσα ότι είναι πραγματικά Χριστούγεννα.

Εντάξει, ίσως μια φορά δεν αρκεί για να σου αλλάξει την κοσμοθεωρία χρόνων. Όμως ανυπομονώ να σας ξαναδώ, παιδάκια του ΧΓ. Σας ευχαριστώ γιατί εσείς είστε η βασική αιτία που νιώθω τόσο καλά φέτος. Σας αγαπώ όλους <3

Καλά Χριστούγεννα!

Σχόλια

  1. βλάκα έχω δακρύσει. Μα τους παλιούς θεούς σε αγαπαω Joanna Snow(:Ρ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ σ' αγαπάω Khaleesi Droga! :P <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aχου εισαι τοοοοσο γλυκούλα μωρέ <3
    Μακάρι να ήμουν και εγώ εκεί, αν και...τέλος πάντων δεν έχει σημασία, θα βρισκόμαστε πιο συχνά του χρόνου nee-sama. Και θα φροντίσω εγώ προσωπικά, ως μια γνήσια Lovegood να εχεις μαγικένια(και χέστηκα που δεν υπάρχει η λέξη) χριστούγεννα :)
    Καλή Πρωτοχρονιά γλυκιά μου <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαγικένια *ροφλ*
    Κι εγώ θα 'θελα να 'σουν εκεί! <3
    Καλή Πρωτοχρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΓΙΑΝΝΑ ΜΑ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΡΛΙΝ ΠΡΙΝ ΔΩ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΓΙΑ ΕΧΘΕΣ,ΓΟΥΑΟΥ!:P

    Με συγκήνησαν αυτά που έγραψες.
    Και αλήθεια,σε ευχαριστώ τόσο πολύ για το βριαχιόλι.Δεν μιλάμε καν συχνά,αλλά όταν σε βλέπω νιώθω να σε ξέρω χρόνια.Και δεν καταλαβαίνω γτ δεν έχεις πολλούς φίλους.Είσαι τόσο ζεστός άνθρωπος.

    Φιλάκια πολλά!:*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νομίζω πως το ότι δεν έχω πολλούς φίλους οφείλεται στο ότι (α) όταν νιώθω πολύ άνετα με κάποιον μπορώ να τον κάνω να παρεξηγηθεί χωρίς να το θέλω κι έτσι να τσακωθούμε και να χαλάσουν όλα, και (β) για να αποφύγω αυτό ακριβώς κατά κάποιον τρόπο "διώχνω" τους ανθρώπους από κοντά μου. Υπάρχουν κι αυτοί που δεν με πλησιάζουν επειδή με φοβούνται βέβαια, κι εγώ είμαι αρκετά ντροπαλή απ' τη φύση μου :Ρ
    Να κάνεις κι εσύ ανάρτηση! Δεν κάνει τίποτα για το βραχιόλι, μόλις το είδα σκέφτηκα "Φλεράκι" xD
    Και μένα με συγκίνησε το σχόλιό σου, φιλάκια <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τελικά, τα Χριστούγεννα αποκτούν νόημα όταν τα γιορτάζεις με πραγματικά κοντινούς σου ανθρώπους, που αγαπάς και σε αγαπάνε. Αυτό είναι που μετράει στην τελική ^.^

    Αυτό με τα παιδικά σου χρόνια μην το αφήνεις να σε επηρεάζει. Πραγματικά, δεν αξίζει τον κόπο. Σκέψου μόνο πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε :P
    Τα ξαδέρφια σου δεν σε παίζανε;
    ΚΑΚΌ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΤΟΥΣ! -.- Αυτοί έχασαν, όχι εσύ (γιατί τώρα πια σιγά μην έχετε κρατήσει επαφές :P)

    Merry Christmas, παρεμπιπτόντως ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ναι, ακριβώς έτσι ^.^

    Εντάξει δεν το σκέφτομαι και τόσο, απλά ανέλυα το πώς έχω φτάσει να αντιπαθώ τα Χριστούγεννα xD
    Τα ξαδέλφια μου με περνάνε 5 χρόνια το λιγότερο και τα μισά είναι παντρεμένα με παιδιά οπότε δεν τα βλέπω συχνά :Ρ

    Merry Christmas! :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. α ωστε γι'αυτό είχες κέφια εσύ! Σουσουράδα! :Ρ
    Τι όμορφα που πρέπει να περάσατε, χαίρομαι!

    Φιλάκια και καλέεες γιορτές! <3

    (το ρολόι που είχε πει οτι σ'αρεσει: )
    Φιλάαακια αγκέν~!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Α, εντάξει, σε εχω γεμίσει σχόλια, αλλά δεν το βγάζει! Θα στο στείλω από χγ αν θες! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ναι ήταν πολύ όμορφα! Καλές γιορτές και σε σένα! Φιλούδια! <3
    (Ρολόι δε νομίζω να βάλω οπότε άστο :Ρ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μπράβο κουκλίτσα :) μακάρι και τα επόμενα Χριστούγεννα να είναι το ίδιο ζεστά για σένα! Αυτό είναι το πραγματικό πνεύμα τελικά...να έχουμε γύρω μας ανθρώπους με τους οποίους υπάρχει αληθινή αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Να 'σαι καλά Εργαλείο! Και σε σένα εύχομαι το ίδιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γελοία, συμφωνώ μαζί σου σε όσα είπες. Εμένα μου ερχόταν να κλάψω στις πρωτοχρονιές και αυτό έκανα :| Πάντως χαίρομαι που πέρασες καλά.



    ΥΓ: You have magic.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Creep, κι εγώ έχω κλάψει αρκετές φορές τις Πρωτοχρονιές :|

    You have magic too μωρή <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου