On fashion and diversity

Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί πρέπει όλοι να φοράμε τα ίδια πράγματα. Βγαίνω έξω, πχ. σε κάποιο multiplex ή mall. Οι περισσότεροι -για να μην πω όλοι- είναι τόσο απελπιστικά όμοιοι που ούτε φάτσες δεν ξεχωρίζουν. Ίδια ρούχα (πολλές φορές και ίδιας φίρμας!), ίδια παπούτσια, ίδια μαλλιά, ίδιο βάψιμο, ίδιες συζητήσεις. Αυτός είναι και ένας λόγος που δεν πάω και τόσο συχνά πλέον. Δεν αντέχω την μονοτονία. Μέσα στο πολύχρωμο πλήθος, τους βλέπω όλους ίδιους.

Μου τη δίνει λοιπόν όταν μπαίνει κάπου μια κοπέλα ντυμένη λίγο διαφορετικά και την κοιτάνε λες κι είναι εξωγήινη. Το έχω ζήσει κι εγώ. Αν ντυθείς με κοστούμι (που εμένα αν μου κόψεις τα κοστούμια μου κόβεις τη ζωή. Είναι το μόνο "επίσημο" ρούχο στο οποίο νιώθω άνετα), ή κάτι χίπικο ή γοτθικό ή έστω δεν βάλεις τζιν σωλήνα και low cut Converse (τα οποία μισώ γιατί είναι ο ορισμός της χαζοτρεντιάς) αλλά κάτι πιο κλασικό θα εισπράξεις βλέμματα απορίας και ορισμένες φορές περιφρόνησης. Γιατί? Γιατί πολύ απλά δεν είσαι τρέντι!

Και τι θα πει να είσαι τρέντι? Να φοράς τα πιο και-καλά-μοδάτα ρούχα από Zara, Bershka και Pull & Bear και φυσικά ή μπαλαρίνες ή τα προαναφερθέντα σταράκια. Ή, αν είσαι άνω των 19-20, να φοράς 12ποντη γόβα όπου και να πας. Φυσικά, η επιλογή του να βάλεις αρβύλες, τις μπότες ή και τα slouchy της Converse ή να ψωνίσεις από οπουδήποτε αλλού για κάποιους αυτομάτως σημαίνει ότι δεν ξέρεις να ντύνεσαι, ότι δεν ακολουθείς τη μόδα και ότι είσαι φρικιό.

Κι εδώ έρχομαι και λέω. Ναι ρε φίλε, αν το θέτεις έτσι γουστάρω να είμαι φρικιό. Γουστάρω να φοράω vintage. Γουστάρω αντί για το στενό τζιν να είμαι με το κλασικό σε ίσια γραμμή. Γουστάρω να φοράω μαύρα αντί να βάζω πάνω μου την Άρτα και τα Γιάννενα από στρασάκια, σχεδιάκια και λοιπές μαλακίες. Γουστάρω όταν πηγαίνω σε γάμους να είμαι η μόνη που φοράει δαντελένιο φόρεμα ενώ όλες οι άλλες είναι σαν να φοράνε κομπινεζόν. Γουστάρω να είμαι διαφορετική. Όχι για να είμαι, αλλά γιατί Μ' ΑΡΕΣΕΙ.

Κι αυτή, να σημειώσω, είναι κυρίως νοοτροπία κομπλεξικών εφήβων. Το διαφορετικό δεν μας βολεύει, δεν το κάνουμε παρέα, δεν το θέλουμε στο περιβάλλον μας. Γιατί πολύ απλά δεν είναι σαν κι εμάς. Γιατί ό,τι ξεκινάει από τα ρούχα συνήθως φτάνει πολύ βαθιά. Κι αυτό δεν μπορούν να το χειριστούν. Τους πέφτει βαρύ και δύσκολο. Οπότε προτιμούν να το κοροϊδεύουν, χωρίς να κάνουν καν μια προσπάθεια να το καταλάβουν.

Το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν και μεγαλύτεροι που σκέφτονται έτσι. Άνθρωποι που δεν ξεπέρασαν ποτέ τα κόμπλεξ τους σχετικά με τη διαφορετικότητα, είτε στη μόδα είτε σε οτιδήποτε άλλο. Μερικές φορές σκέφτομαι πως θα μου άρεσε να δουλέψω σε κάποιο περιοδικό μόδας. Όμως όντως θα μου άρεσε? Ή θα με έβαζαν να αλλάξω το στυλ μου για να με κρατήσουν στη δουλειά? *ο Διάβολος φοράει Πράντα reference* Κι έτσι πάντα οδηγούμαι στο εξής δίλημμα: παραιτούμαι επειδή πραγματικά δεν μ' αρέσει να μου υπαγορεύουν το πώς θα ντυθώ, ή κάθομαι και απλώς προσπαθώ να προσαρμόσω το στυλ μου σ' αυτό που θέλει το αφεντικό? 
(Να πω την αλήθεια, σαν Lawful Neutral τύπος, δύσκολα παραβαίνω τους κανόνες ακόμα κι αν δεν συμφωνώ μαζί τους. Άρα γενικά τείνω προς τη δεύτερη επιλογή. Εκτός κι αν με νευριάσουν, οπότε άντε γεια.) 

Να σημειώσω πως δεν έχω κανένα πρόβλημα με όσους ακολουθούν τη μόδα και τα trends. Μερικά τα ακολουθώ κι εγώ, όπως φέτος την δαντέλα ή τις ψηλές κάλτσες -αν και μου άρεσαν πολύ πριν κυκλοφορήσουν ευρέως. Απλά τώρα είναι πιο εύκολο να τα βρεις. Πρόβλημα έχω με την αρνητική και "θαφτική" αντιμετώπιση προς το διαφορετικό και με την μαζοποίηση. Οκ κι εμένα κάποια πράγματα που κυκλοφορούν δεν μου αρέσουν. Πχ. ποτέ δεν μου άρεσαν τα Vans και τα Paul Franc. Τα θεωρώ από τα χειρότερα που έχει βγάλει η μοντέρνα μόδα. Αλλά δεν θα πω ποτέ πως είναι κατώτερος αυτός που τα φοράει, ειδικά αν δεν τον ξέρω. Αφού του αρέσουν, τέλος. Ποια είμαι εγώ που θα του πω πώς να ντυθεί;

Και τώρα θυμήθηκα μια φάση που έγινε στο HW πριν ενάμιση χρόνο περίπου. Υπάρχει ένα τόπικ "Ντύσιμο", και για μια περίοδο μας είχε πιάσει όλους και ποστάραμε κάθε μέρα τι ρούχα είχαμε φορέσει. Οπότε κάποια στιγμή έγινε ο εξής διάλογος:
Α: Απλό τζιν, μπλούζα Clash, μαύρες αρβύλες.
Β: Αρβύλες? Πολύ out of style νομίζω. Καλύτερα παπουτσάκι adidas all star (το κλασικό) ή κανένα armani άσπρο καλοκαιρινό. Επίσης παντελόνι takeshy και καμιά guess ή love moschino μπλουζίτσα με armani ή cavalli ζώνη και γυαλάκι carrera ή prada
.

Γ: Φοράς και τα ρούχα ή μόνο τις ταμπελίτσες?
Αυτολεξεί όμως. Φυσικά πεθάναμε στα γέλια γιατί όλοι είχαμε θυμώσει με την αντιμετώπιση του Β. Με ποιο δικαίωμα λες στον άλλο τι να φορέσει? Και μάλιστα όταν είναι εντελώς εκτός του στυλ του? Γιατί πιστεύεις ότι θα αλλάξει στυλ για να σε ικανοποιήσει? Ίσως εσύ να το έκανες. Αν είσαι fashion & brands victim οκ, θα ήταν αναμενόμενο. Αλλά μην πιστεύεις ότι είναι όλοι έτσι. Για κάποιους από μας το να είμαστε φορτωμένοι με φίρμες δεν είναι τόσο σημαντικό όσο πιστεύεις. Για την ακρίβεια, δεν είναι καθόλου σημαντικό. 

"Η μόδα θα αλλάξει, το στυλ δεν θα πεθάνει ποτέ". Αν όλοι το ακολουθούσαμε αυτό, πιστεύω πως θα υπήρχε περισσότερη ποικιλία στους δρόμους. Δε λέω να μην ντυνόμαστε καλά ή/και μοδάτα. Απλώς να είμαστε ο εαυτός μας και να ντυνόμαστε για μας, επειδή πραγματικά μας αρέσει κι όχι επειδή μας το επιβάλλει κάποιος, συνειδητά ή ασυνείδητα. Μερικές φορές χρειάζεται να λέμε και όχι σε ό,τι μας σερβίρουν. Κι όταν ξεκινάς από τα ρούχα, σταδιακά θα φτάσεις και στη μουσική, και στα βιβλία, και στην πολιτική και σε ό,τι άλλο μπορεί κανείς να σκεφτεί.

Σχόλια

  1. Έχεις δίκιο, στις μέρες μας ντύνονται πολύ τυποποιημένα και όποιος έχει το θάρρος να κάνει κάτι διαφορετικό καταφεύγουν στην εύκολη λύση: Να τον κοιτάνε περίεργα και να τον θεωρούν φρικιό. Για την 12ποντη γόβα που ανέφερες δυστυχώς δεν τη φοράνε μόνο άτομα της ηλικίας σου αλλά και άτομα της ηλικία μου και τους φαίνεται περίεργο που εμένα ούτε μου αρέσει ούτε ρισκάρω να πάθω διάστρεμμα.Όπως και το γεγονός ότι το χειμώνα δε θα ξεπαγιάσω με τα σταράκια και τις μπαλαρίνες για να είμαι τρέντυ αλλά θα κάνω συνέχεια ντυσίματα με μπότες<3.Η μόδα έχει τυποποιηθεί τόσο πολύ που θεωρούν "τρέντυ" ακόμα και το ξαπάγιασμα-.-
    Τουλάχιστον υπάρχουν και κάποιοι που δεν κρίνουν τον άλλο από το ντύσιμο και τολμάνε να κάνουν τη διαφορά. Αυτά τα λίγα από μένα.:P

    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Black Pearl, τουλάχιστον να λες υπάρχουν κάποιοι που ψωνίζουν από διαφορετικά μέρη από την πλειοψηφία των 15-22 xD
    Τελικά νομίζω η καλύτερη λύση όταν σε κοροϊδεύουν είναι να τους κοιτάξεις στα μάτια και να πεις "I'm a freak and proud of it... αντίθετα με σας".
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχα...Πόσο σε καταλαβαίνω...Πόσες φορές έχω αντιμετωπίσει τέτοια περιφρόνηση εξαιτίας της εμφάνισής μου. Όπως είχα πει, ο κόσμος έχει γεμίσει «τέλειους» ανθρώπους που δε μπορούν να δεχτούν τη διαφορετικότητα.
    Και πες άντε, θέλουν να ακολουθούν τη μόδα και να είναι ίδιοι μεταξύ τους. Δικαίωμά τους. Όμως, δικαίωμά μας κι εμάς που δε θέλουμε να είμαστε ίδιοι με αυτούς. Όπως, είπες. Γουστάρω να είμαι φρικιό και να μοιάζω με γκοθού και να φαίνομαι σα να έχω πένθος ή ό,τι άλλο φανταστούν. Μου αρέσει. Να μην ασχολείστε την τύχη μου.
    Αλλά, επειδή ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος που με κάνει συνεσταλμένη, δε μπορώ να πω τίποτα, απλά ακούω τις κοροϊδίες και συνεχίζω…Jeez. Get a life, people. :P
    Φιλιά. <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πω, Τιμοτέι σε νιώθω. Πόσες φορές με εχουν κοροϊδέψει στο σχολείο για αυτά που φορούσα δε λέγεται._. Μου τη σπάει να με κρινουν που φοράω μαύρα ή επειδή απλά δεν είμαι σαν αυτές/αυτούς. Όλοι οι ''μοδάτοι'' κάνουν μία κλίκα και στρέφονται εναντίον των διαφορετικών γιατί απλά είναι κομπλεξικοί και γιατί οι ίδιοι δεν έχουν το θάρρος να ντυθούν όπως θέλουν. Στην πραγματικότητα μας ζηλεύουν. Ξέρεις κάτι; Είμαι περήφανη να τριγυρνάω με το Mogketa στην Άρτα. Και ας μοιάζω με 3. Χέστηκα ^.^

    Φιλάκια μικρό σαμπουάν :*:*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ρε πάντα έχουν πρόβλημα με κάτι. Εγώ π.χ. λατρεύω τα σκισμένα τζινς και όταν τα φοράω το τι έχω ακούσει.. χριστέ μου.

    Όσα για τα σταράκια που λες εμένα μου αρέσουν πολύ γιατί είναι το μοναδικό παππούτσι με το οποίο μπορώ να κυκλοφορώ άνετα και να το διαμορφώσω κιόλας με ό,τι κορδόνια θέλω. :Ρ

    Αλλά είναι πολύ σπαστικό να σε κοιτάνε κάπως, γιατί εγώ προτιμώ τα ξεφτισμένα τζινς και τα απλά μονόχρωμα μπλουζάκια με στάμπες ή απλά με χρώμα π.χ. παλ αποχρώσεις του πράσινου, κίτρινου και πολλά έντονα πολύχρωμα βραχιόλεα ή σκουλαρίκια και φυσικά ακούω σχολιάκια. Έλεος δλδ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Escapist, αυτό είναι το κακό. Ότι ασχολούνται. Λες και θα πάθουν τίποτα αν δεν θάψουν -.-

    Creepy Dreamer, ο Mogketa παίζει να είναι η πιο επιτυχημένη αγορά που έκανες μετά την φούστα με τους φιόγκους :Ρ

    Sinner, τα σταράκια γενικά μ' αρέσουν, μόνο αυτά με το χαμηλό κόψιμο δεν μ' αρέσουν :Ρ

    Υπομονή με τους κομπλεξικούς. Φιλάκια! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σταράκια ρε εγώ φοράω μόνο με χαμηλό κόψιμο, τα άλλα έχω την περίεργη αίσθηση οτι δε μου κάνουν ωραίο πόδι:Ο

    Γι αυτό που είπες οτι και καλά θα σε έβαζαν να αλλάξεις στυλ στη δουλειά, είχε δείξει μια μέρα η Στεφανίδου μια κοπέλα που ήταν ΠΟΛΥ γκόθικ όμως, και δούλευε σε ένα ξενοδοχείο, και απλά το πρωί που πήγαινε στη δουλειά της πήγαινε με το πουκαμισάκι και στην τρίχα, και μετά έβαζε οτι γουσταρε:Ρ

    Θεική ατάκα Μέρλιν όμως! Τι καμμένα που είμαστε <3

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχω δεχτεί ΤΑ σχόλια για την εμφάνιση και γενικά για τα γουστα μου. Απλά καταλήγω να τους αγνοώ και να κάνω ότι θέλω! Άλλωστε δε τους αφορά!

    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και εγω το εχω αυτο το κομπλεξ δυστυχως..οτι θα λενε για μενα διαφορα αν δεν ειμαι καλα ντυμενος η συμφωνα με την μοδα ορ σαμθινγκ :/
    Τεσπα..φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ^To συζητήσαμε και σήμερα ;)

    Καλησπέρα Γιάννα! Θυμάμαι αυτή τη συζήτηση με το ντύσιμο, πράγματι, ήταν... ομγ.

    "Κι αυτή, να σημειώσω, είναι κυρίως νοοτροπία κομπλεξικών εφήβων. Το διαφορετικό δεν μας βολεύει, δεν το κάνουμε παρέα, δεν το θέλουμε στο περιβάλλον μας. Γιατί πολύ απλά δεν είναι σαν κι εμάς. Γιατί ό,τι ξεκινάει από τα ρούχα συνήθως φτάνει πολύ βαθιά. Κι αυτό δεν μπορούν να το χειριστούν. Τους πέφτει βαρύ και δύσκολο. Οπότε προτιμούν να το κοροϊδεύουν, χωρίς να κάνουν καν μια προσπάθεια να το καταλάβουν. "

    Σε αυτό ρισπέκτ. Γενικά, έγραψες μια ανάρτηση που δεν προσβάλλει και ούτε το παίζεις κάποια, ποιοτικιά ή γουατέβερ. Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες. Μερικές φορές νιώθω πως βγαίνω έξω και βλέπω κοπέλες αλλά και αγόρια να έχουν βγει από κάποιου είδους μηχάνημα. Το δικό μου προσωπικό κόλλημα είναι τα στενά παντελόνια, αλλά δεν μπορώ να βλέπω όλα τα υπόλοιπα ίδια. Ίδια βραχιόλια, βάψιμο, κούρεμα, μπλουζάκια με το στρας των Stones. Έλεος. Έχεις ακούσει stones και μιλάς ή το βαλε η Βανδή και είπες, ααα, τι ωραία, ας το βάλω κ γω.

    Όπως και να χει. Να φοράμε τα ρούχα μας επειδή μας αρέσουν. Αυτό που είπες πχ με το κοστούμι, έχω και γω τέτοιο κόλλημα. ώρες ώρες σκέφτομαι να βγω έτσι έξω αλλά ντρέπομαι ρε πούστη μου :@

    Καλό βραδάκι:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Mou thumises kati skepseis pou ekana prin kairo. Otan evafa ta nyxia mou mple prin kati xronia me koitazan kala kala me paraksenemeno ahdiasmeno vlemma. Ta teleutaia 2 xronia ta idia atoma mou exoun kanei koplimento tou styl "Ax kale ti wraio auto to mple! Kai toso sth moda!" H ypokrisia sto megaleio ths?

    Tespa, to thema einai na ksypname to prwi, na anoigoume thn ntoulapa mas kai na forame auto pou tha mas euxaristhsei gia to ypoloipo ths hmeras. Oxi auto pou tha euxaristhsei ta periodika, tous trentides kai tous stylistes.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου