On gifts.

Τι όμορφα που είναι όταν χαρίζεις πράγματα σε άλλους και μαζί τους δίνεις και την αγάπη σου.

Να, τα Χριστούγεννα πχ. Έκατσα και έψαξα δώρα για το μισό ΧΓ. Άλλος στη θέση μου θα έπαιρνε 10-15 ίδια πράγματα και θα τα μοίραζε τυχαία. Όχι εγώ. Εμένα μ' αρέσει να κάνω personalized δώρα, και σε κάποιες περιστάσεις να τα φτιάχνω και μόνη μου. Τότε είχα βρει αυτό που θα άρεσε στον καθένα ξεχωριστά, με βάση τα γούστα του και τον χαρακτήρα του.

Και δεν το κάνω για να φανώ, ούτε για να πάρω κι εγώ δώρα σαν ανταπόδωση. Ας μην μου κάνουν δώρα ποτέ :Ρ Μου φτάνει που το Φλεράκι τώρα φοράει το βραχιολάκι που της έφερα και λέει χαμογελαστά "αυτό μου το χάρισε η Γιάννα". Που η Creepy Dreamer έχει ένα κρεμαστό από μένα για να της θυμίζει να πιστεύει στον εαυτό της. Μου φτάνει να ξέρουν πως διάλεξα το τάδε δώρο επειδή μου θύμιζε εκείνους. Υστεροφημία το λένε αυτό; Μπορεί :Ρ

Να σημειώσω πως αντιπαθώ τα δώρα που κάνουν στις γιορτές οι "μεγάλοι". Η μάνα μου για παράδειγμα. Έχει γεμίσει τα αδέρφια της πουκάμισα, γραβάτες και μπλούζες. Καμία πρωτοτυπία. Ο πατέρας μου -άλλος από κει. Μόνο ποτά ξέρει να πηγαίνει. Και μετά αναρωτιούνται γιατί δεν χαίρονται οι άλλοι με τα δώρα τους. Οπότε αν κάποτε με δείτε να γίνομαι έτσι, χώστε μου ένα χαστούκι να ξυπνήσω :Ρ Γιατί πραγματικά δεν θέλω ποτέ να στερέψει η φαντασία μου σ' αυτό το θέμα, ούτε να φτάσω στο σημείο να λέω "ας πάρω κάτι να ξεμπερδεύω".

Απλά αυτό που ήθελα να πω είναι ότι νιώθεις τόσο ωραία όταν δίνεις κάτι σε κάποιον που αγαπάς και τον βλέπεις να χαίρεται πραγματικά. Όχι μόνο που τον σκέφτηκες, αλλά και που τον ξέρεις αρκετά καλά ώστε να του δωρίσεις αυτό που του ταιριάζει.