On fan art & fan fiction.

Λατρεύω το fan art. Γενικά μου αρέσει πάρα πολύ να βλέπω πώς φαντάζεται ο καθένας τους χαρακτήρες και τις τοποθεσίες ενός βιβλίου, να βλέπω διαφορετικές εκδοχές ενός χαρακτήρα από άνιμε ή ταινία. Είναι ένας τρόπος εξάσκησης της φαντασίας, ακόμα και ένα μέσο εισροής νέων ιδεών.

Εξίσου μ' αρέσει και να διαβάζω fan fiction, ιστορίες γραμμένες από φαν για φαν. Μερικές είναι πραγματικά άθλιες. Έχω πετύχει ιστορίες με τόσα γραμματικά, συντακτικά και λογικά λάθη που δεν ξέρω πως και οι ίδιοι οι συγγραφείς τους δεν τις έχουν διαγράψει ακόμα. Έχω πετύχει όμως και διαμαντάκια. Αγαπημένο είδος; Τα alternate universe -που συνήθως εξερευνούν το "what if?"-, τα romance και τα tragedy, με ειδική μνεία στα suicide. (Μια μέρα είχα διαβάσει 5 μονοκοπανιά. Μετά μ' έπιασε κατάθλιψη :Ρ)

Βέβαια, αρκετές φορές οι original συγγραφείς έχουν αντίθετη άποψη. Διάβαζα πρόσφατα για κινήσεις που έγιναν να απαγορευτεί το fan fiction. Κυριότερος λόγος, τουλάχιστον απ' ό,τι κατάλαβα, το slash. Για όσους δεν ξέρουν, slash λέγονται οι ιστορίες που τοποθετούν αντρικούς χαρακτήρες σε μεταξύ τους ερωτικές σχέσεις. Το αντίστοιχο για τις γυναίκες είναι το femslash. Ένας άλλος λόγος, επειδή θεωρούσαν πως έτσι καταστρέφεται το fandom.

Έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Οκ, σε πολλά άτομα δημιουργεί αμηχανία το slash. Κι εγώ το έπαθα στην αρχή, όταν ακόμα δεν ήξερα πόσες πιθανότητες ανοίγει σε κάποιον το fan fiction. Είναι λόγος αυτός να το απαγορεύσεις εντελώς? Ακόμα χειρότερα, ενώ βλέπεις ολοκάθαρα ότι σε κάποιον αρέσει αυτό που δημιούργησες? Γιατί προφανώς, για να κάτσεις να ασχοληθείς με το fan fiction, πρέπει να είσαι οπαδός μιας σειράς/ενός βιβλίου/γουατέβερ. Με την ίδια λογική, γιατί να θελήσει ο Χ, Ψ συγγραφέας να απομακρύνει ουσιαστικά κόσμο από το να ασχοληθεί με το δημιούργημά του?

Κατά τη γνώμη μου, αυτό που κάνει βασικά το fan fiction είναι να ανοίγει ορίζοντες, να παρουσιάζει νέες πιθανότητες, να ικανοποιεί και τους οπαδούς του τάδε χαρακτήρα ή του δείνα pairing που είτε αμελήθηκε απ' τους δημιουργούς είτε δεν υπήρξε ποτέ canon. Άρα δεν καταλαβαίνω γιατί να θελήσει κάποιος να στερήσει, να κάνει ποινικό αδίκημα το δικαίωμα να επεξεργάζονται οι οπαδοί το έργο του με το δικό τους τρόπο. Στην τελική ούτε λεφτά του παίρνουν, ούτε δόξα, ούτε ισχυρίζεται κανείς πως όσα γράφει είναι αποκλειστικά και μόνο δικά του. Απλά βάζουν το δικό τους λιθαράκι σ' ένα τεράστιο fandom.

Φυσικά έχουμε και το θέμα της Mary-Sue. Του χαρακτήρα δηλαδή που είναι τέλειος σε όλα, πανέμορφος, με πάρα πολλά χαρίσματα και αγαπητός σε όλους. Κανένας συγγραφέας δεν θέλει να κατηγορηθεί ότι δημιούργησε μια Mary-Sue, ό,τι και να γράφει. Ένας παραπάνω λόγος λοιπόν για πολλούς να απεχθάνονται τα fan fiction και να ζητούν την απαγόρευσή τους.

Αλλά και πάλι εμένα δεν με πείθουν. Κάποιος που έφτιαξε μια Mary-Sue κάλλιστα μπορεί να τη βελτιώσει. Εξάλλου, πώς περιμένεις από τους νέους να καλλιεργήσουν το όποιο συγγραφικό ταλέντο μπορεί να έχουν αν δεν τους αφήνεις να το εκφράσουν? Ένας ίσως να μην μπορεί να γράψει original stories (όπως εγώ Τ_Τ) αλλά να είναι καλός στο fan fiction, γιατί να μην το εξασκήσει?

Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για το fan art. Θα συμφωνήσω πως υπάρχουν παιδιά που δεν ζωγραφίζουν τόσο καλά. Και? Η προσπάθεια δε μετράει? Το ότι τους αρέσει αυτό που κάνουν κι αυτό που αναδημιουργούν δε μετράει?

Το -ο Verloren να το κάνει- αίτημα της απαγόρευσης του fan fiction για μένα είναι τουλάχιστον δικτατορικό. Δεν μπορεί κανείς να σου πει τι θα γράφεις και τι θα ζωγραφίζεις. Και γενικά δεν μπορεί κανένας μα κανένας να σου πει τι θα κάνεις :)