The Spice must flow.
Για αρχή, μια αναδρομή. 1975: ο Χιλιανός Alejandro Jodorowsky ξεκινά να φτιάχνει μια κινηματογραφική μεταφορά του Dune με έναν εντυπωσιακό αχταρμά συντελεστών: Pink Floyd στη μουσική, H.R. Giger στο concept art, Orson Welles στο ρόλο του Βαρόνου Χαρκόννεν, David Carradine για Λίτο Ατρείδη, φάκιν Salvador Dali για Αυτοκράτορα και πολλούς άλλους. Βέβαια ο Jodorowsky είναι εντελώς καμένος και όχι μόνο διδάσκει πολεμικές τέχνες στο γιο του ώστε να τον βάλει να παίξει τον Πωλ, αλλά σκοπεύει να πετσοκόψει αλύπητα το βιβλίο, να το μετατρέψει σ' ένα πολύχρωμο, ψυχεδελικό υπερθέαμα και να επαναπροσδιορίσει έτσι το σινεμά. Τα αρχικά story boards του βγαίνουν κοντά στις 14 ώρες και οκ, σίγουρα δεν θα κάτσει πολύς κόσμος να το δει. Περιττό να πούμε πως για πολλούς λόγους το project ναυάγησε. (Δείτε το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του 2013 για λεπτομέρειες.) 1984: κυκλοφορεί στις κινηματογραφικές αίθουσες η μεταφορά του David Lynch... με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Αντίθετα με πολλούς, δεν την θεωρώ
