Harry Potter & the Cursed Child


Φέτος κλείνω 15 χρόνια Potterhead. Και πάντα μέχρι τώρα κάθε νέο υλικό ήταν καλοδεχούμενο. 
Δεν πρόλαβε να βγει, το διάβασα κιόλας.
Μου άρεσε η ιδέα του Fantastic Beasts and Where to Find them, μου άρεσε η ιδέα του θεατρικού sequel, και θα ήμουν υπερβολικά χαρούμενη αν υπήρχε ένα spin-off με τους ιδρυτές ή τους Marauders. Ο κυριότερος λόγος; Όλο το νέο υλικό είναι canon. Που σημαίνει περισσότερες πληροφορίες, μεγαλύτερο insight στον κόσμο και στους χαρακτήρες, και περισσότερη τροφή για θεωρίες. 

Στις 31 Ιουλίου λοιπόν, κυκλοφόρησε σε μορφή βιβλίου το σενάριο του θεατρικού έργου Harry Potter & the Cursed Child. Προ εβδομάδων, είχε ήδη διαρρεύσει μια περίληψη της υπόθεσης, και η αλήθεια είναι ότι δε μου είχε γεμίσει το μάτι. Μου είχε δώσει εντύπωση fanfiction 15χρονου, και μου είχε φανεί υπερβολικά περίπλοκο για να δουλέψει επί σκηνής.

(Επειδή είναι όντως υπερβολικά περίπλοκο ακόμα και για να το γράψω εδώ, πάρτε λινκάκι και διαβάστε at your peril.)

Στην αρχή λοιπόν είχα σκεφτεί ότι μάλλον είναι τρολλάρισμα γιατί δεν φανταζόμουν ποτέ ότι η JKR θα έβγαζε ΑΥΤΟ το πράγμα' μου φαινόταν πιο πιθανό να το έχει σκεφτεί το παιδί της or something. Ειδικά με το ότι ο Βόλντεμορτ θα έκανε παιδί με τη Μπέλατριξ. (Όχι ότι δεν το σιπάρω, αλλά για παιδί απλά όχι. :ρ) Το πρόβλημα είναι ότι τελικά η λικαρισμένη πλοκή ήταν η αληθινή. Και τώρα που τη διάβασα δεν ξέρω πώς να νιώσω γι' αυτό.

Από τη μία ήταν καλογραμμένο, αλλά υπήρχε ένα σοβαρό θέμα. Οι ιδέες, οι νέοι χαρακτήρες και η εξέλιξη της πλοκής ήταν σαν να ανήκαν σε φάνφικ και όχι σε θεατρικό έργο. Το διάβαζα και δεν ένιωθα ότι διαβάζω ένα νέο, canon κομμάτι του Wizarding World αλλά ένα έργο γεμάτο headcanons που με άλλα συμφωνούσα και με άλλα όχι. Πχ. το όλο θέμα με την κόρη του Βόλντεμορτ. Μ' άρεσε όμως που ο Άλμπους μπήκε στο Σλίθεριν, και που η Ερμιόνη, αν και νεότατη, έγινε Υπουργός Μαγείας. Ή ας πούμε μου άρεσε το character development του Μαλφόι και η σχέση του γιου του με τη Ρόουζ. Από τη μία λοιπόν το απόλαυσα ως ένα βαθμό, και από την άλλη δεν μπορώ να το πάρω στα σοβαρά. Όσοι το διαβάσατε, πείτε μου από κάτω τι σκέφτεστε. :Ρ

Βέβαια όσοι το έχουν δει στο θέατρο λένε ότι λειτουργεί πολύ καλύτερα στη σκηνή οπότε μάλλον θα το δω όποτε ανεβεί στο youtube ή στα τορρεντάδικα. Κι ελπίζω να έχουν δίκιο.

Σχόλια