Red Wedding Reaction

ΓΙΑΤΙ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ? ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ? ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ?

Και εντάξει, εγώ πες το 'χα διαβάσει, ήξερα τι να περιμένω. Δεν περίμενα όμως ότι θα έδιναν τόσα ρέστα οι ηθοποιοί. Ούτε ότι θα έκλαιγα περισσότερο από όταν το διάβασα. Για την ακρίβεια παίζει και να μην έχω κλάψει ποτέ τόσο σε σειρά/ταινία, αν εξαιρέσουμε τους Άθλιους που έκλαιγα μονίμως :Ρ

Αλλά πραγματικά, τα 10 τελευταία λεπτά του επεισοδίου ήταν... ΠΟΝΟΣ. Με όλη τη σημασία της λέξης. Μαχαίρωσαν την Ταλίσα στην κοιλιά. Κι ήταν έγκυος. Η Άρυα έφτασε σε απόσταση αναπνοής από το να συναντήσει τους δικούς της και ο Σάντορ την τράβηξε πίσω. ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΓΚΡΙΖΟ ΑΝΕΜΟ, ΘΕΕ ΜΟΥ! Κι εκείνο το καημένο κοίταξε την Άρυα πριν ξεψυχήσει. Τη γνώρισε, είμαι σίγουρη. ΡΟΜΠ, ΖΩΗ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ, ΕΝΑΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΓΑΜΟ ΗΘΕΛΑΝ, ΓΙΑΤΙ?! Κι η Κατ... είδε τον γιο της να πεθαίνει μπροστά στα μάτια της... :(

Εντάξει, δεν ήταν απόλυτα πιστό στο βιβλίο. Είχαν αντικαταστήσει τον Jinglebell* με τη γυναίκα του Γουόλντερ Φρέυ. Έφεραν την Ταλίσα/Τζέυν μέσα στο γάμο, ενώ στο βιβλίο ο Ρομπ την είχε αφήσει πίσω για να μην προσβάλουν περισσότερο τους Φρέυ. Δεν έδειξαν την τρέλα της Κάτλυν πριν τη σκοτώσουν. Δε χρειαζόταν. Ήταν αρκετά heartwrenching ήδη.

Ελπίζω τώρα πως τα ξαδέρφια στο χωριό, που τους έλεγα ότι αυτή η σεζόν θα έχει πολύ πόνο και δε με πίστευαν, να καταλάβουν για τι πράγμα μιλούσα. My sweet summer children.

*"A son for a son."
 "Aye, but that's a grandson. And he was never much use."

......And now the rains weep o'er his hall, and not a soul to hear......