Alice Human Sacrifice

Disclaimer: Η ιστοριούλα είναι ελεύθερη αφήγηση των στίχων. Προσπάθησα να το μεταφράσω και σαν ποιηματάκι αλλά δεν μου βγήκε τόσο καλό :Ρ Προτείνεται να το διαβάσετε με υπόκρουση το βιντεάκι στο κάτω μέρος της ανάρτησης ^.^

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα μικροσκοπικό όνειρο. Ήταν τόσο μικρούλι που κανείς δεν θα το ονειρευόταν, κι έτσι ήταν καταδικασμένο να χαθεί. Όμως το όνειρο φοβόταν τον θάνατο και άρχισε να σκέφτεται πώς θα μπορούσε να κάνει κάποιον να το ονειρευτεί. Και μετά από αρκετή σκέψη, του ήρθε μια ιδέα.
"Το βρήκα!" αναφώνησε. "Θα κάνω τους ανθρώπους να χάνονται μέσα μου, και να δημιουργούν τον δικό τους κόσμο".

Η πρώτη Αλίκη ήταν μια καστανομάλλα κοπέλα, ντυμένη στα κόκκινα. Μόλις βρέθηκε μέσα στο δάσος του μικρού ονείρου, πίστεψε πως τα πλάσματα που έβλεπε μπροστά της ήταν εχθροί της και θέλησε να τα εξοντώσει. Με ένα κοφτερό σπαθί στο χέρι, άρχισε να σκοτώνει όποιο ζωντανό πλάσμα βρισκόταν στο δρόμο της, αφήνοντας πίσω της ένα μονοπάτι από αίμα. Το όνειρο, όταν είδε πως αυτή η Αλίκη είχε γίνει δολοφόνος, έβαλε τα δέντρα να ζωντανέψουν και με τα κλαδιά τους την φυλάκισαν μέσα του σαν εγκληματία. Η κοπέλα παγιδεύτηκε μέσα στο όνειρο και ξεχάστηκε από όλους. Αν δεν υπήρχε το ματωμένο μονοπάτι, κανείς δεν θα μπορούσε να πει πως υπήρξε ποτέ.

Η δεύτερη Αλίκη ήταν ένας νεαρός άντρας, όμορφος και ευγενής. Είχε βαθυγάλαζα μαλλιά και του άρεσε να τραγουδάει. Όμως οι στίχοι και η μουσική των τραγουδιών του ήταν τόσο διεστραμμένοι που τρέλαναν και τους κατοίκους της Θαυματοχώρας και τον ίδιο. Όταν θέλησε να απελευθερωθεί από τους τρελούς κατοίκους που του ζητούσαν συνεχώς να τραγουδά, αυτοκτόνησε. Πάνω στον τάφο του φύτρωσε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Έτσι το όνειρο είχε κλείσει ήδη δύο ανθρώπους στην Θαυματοχώρα.

Η τρίτη Αλίκη ήταν ένα πανέμορφο χαρούμενο κορίτσι με γαλαζοπράσινα μαλλιά, που γοήτευσε όλη τη χώρα με τη χάρη της, και πριν περάσει πολύς καιρός έγινε βασίλισσα. Μαζί με τη δύναμη όμως έρχεται και η διαφθορά και η ματαιοδοξία. Φοβούμενη λοιπόν μήπως πεθάνει και χάσει έτσι την εξουσία της, έμεινε για πάντα μέσα στο όνειρο.

Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, δύο παιδιά περπατούσαν στο μονοπάτι μέσα από το δάσος και έπαιρναν το τσάι τους κάτω από τις τριανταφυλλιές, όταν τα πλησίασε ένας αγγελιοφόρος από το κάστρο και τους έδωσε έναν φάκελο. Αντί για πρόσκληση, ο φάκελος περιείχε μόνο ένα τραπουλόχαρτο, τον Άσο Κούπα.

Η τέταρτη Αλίκη ήταν δίδυμα ξανθά παιδιά που μπήκαν στην Θαυματοχώρα από περιέργεια. Η μεγάλη ήταν πεισματάρα κι ο μικρός της αδελφός έξυπνος, ένας συνδυασμός θανατηφόρος. Πότε τρέχοντας και γελώντας και πότε κουβαλώντας ο ένας τον άλλον, περνούσαν μέσα από αμέτρητες χρωματιστές πόρτες για να φτάσουν στο παλάτι, αλλά όταν έφτασαν κοντά στην πρώτη Αλίκη... βήματα ακούστηκαν πίσω τους, πάνω στα ξερά φύλλα...
Και δεν θα ξυπνήσουν ποτέ από τον ύπνο τους. Είναι για πάντα χαμένοι στην Θαυματοχώρα.

Φιλιά σε όλους ^.^